راستش مهران مدیری (حداقل در ذهن من) یکی از مهمترین افراد تلویزیون و پخش خانگی و ژانر طنز هست. من کوچکتر که بودم با برادرم قهوه تلخ نگاه میکردیم. آقای مدیری، از همینجا معذرت میخوام، چون از صد قسمت فقط برای پنج قسمتش پول دادیم. بیشترش رو دانلود و بخشیش رو اجاره کردیم. D:
هنوزم با وجود یک حس بدی که بهشون دارم، نمیتونم از شخصیت کاریزماتیکش چشمپوشی کنم.
یک جملهای هست که در کمال تعجب به نظر میاد منسوب به شاهرخ خان باشه.
تو میتوانی من را دوست بداری یا از من متنفر باشی اما نمیتوانی مرا نادیده بگیری.
من فکر میکردم از/در مورد استیو جابزه.
بگذریم. به هرحال چه مهران مدیری رو دوست داشته باشم چه نه، با کلمۀ «طنز» یکی از اولین نامهایی که برای من تداعی میشه نام ایشونه.
راستش چند چیز باعث شد به ایشون حس خوبی نداشته باشم:
- به طور کلی فهمیدم که «سلبریتی مردمی» یه برچسبه که به راحتی جعل میشه. شاید هم همچین چیزی وجود خارجی نداشته باشه.
- مورد دوم به خط مشی سیاسی صدا و سیما و خط قرمزهاشون ربط داره، ترجیح میدم از این مورد عبور کنم.
- ایکاش میتونستم این ویدئو رو پیدا کنم (پیدا کردم). یک بار چندوقت بعد از اکران فاجعهای به نام «ساعت ۵ عصر» ایشون توی یه برنامه (احتمالا هفت) حاضر شد. و گفتن که اثر من فلان بوده و … و ایشون کمدیهای دیگه رو کوبیدن و سخیف نامیدن. تا اینجاش اوکیه (!). پس چرا خود ایشون بعدش توی کمدیای مثل «رحمان ۱۴۰۰» بازی کردن که به یکی از سَبُکترین و وقیحترین کمدیهای این چندساله بوده؟ این فیلم به قدری از مضامین (تقریبا) منشوری برای خندوندن مخاطب استفاده کرده بود که جمع شد.
این آخری و مورد دوم که نمیتونم (نمیخوام) بگم، به شدت روی دید من نسبت به کارگردان موردعلاقه (سابق) ام تاثیر گذاشت. ایکاش حداقل اون فیلم جدی که ازش صحبت کرد خوب باشه. البته اعتراف میکنم ایشون بازیگر خیلی خوبی هستن. اما ایکاش دوباره یه فیلم یا سریال قشنگ بسازه.
البته بذارید یک تعریفی هم بکنم. ایشون در انتهای صحبتهاشون توی برنامۀ هفت (قبل از اکران و حتی ساخت پنج عصر) به یک نکتۀ خیلی جالب اشاره کردن که برای خود من تلنگر بود. گفتن که چرا سینما برای همه خلاصه شده توی هالیوود؟
مثلا تعدادی کارگردان ژاپنی و روسی (شوروی سابق) معرفی کردن و گفتن کسی اینها رو نمیشناسه. واقعا هم همینطوره. خود من و تقریبا بیشتر فیلمبازانی که میشناسم (حالا من خیلی هم فیلمباز نیستم ولی تماشا میکنم) بیشتر با هالیوود آشنا هستن و چیزی از سینمای بلوک غرب و ژاپن و فرانسه نمیدونن. دیگه یکی بخواد خیلی عمیق باشه میگه من فیلمهای آمریکایی خارج از جریان اصلی (مستقل از استودیوهای بزرگ) رو تماشا میکنم.
البته من بهترین اقدامم برای شکستن این طلسم هالیوود، تماشای انیمه بوده. اتفاقا خوبه که یک سری پست با موضوع معرفی انیمههای مورد علاقهام بنویسم. البته من خیلی انیمه مونده که ببینم اما همین چندتایی که دیدم خیلی خوب بودن. راستی فیلم هندی هم دیدم اما خوب منظور آقای مدیری فیلمهای خوب و عمیق بوده و فکر میکنم فیلمهای هندی جزء این دسته نباشن. حداقل موارد محدودی که من دیدم.
در زمینه فیلم های طنز متاسفانه نوعی از این فیلم ها در جهان باب شده که میخوان با اشاره به مسائل منشوری (به قول خودت ) مردم رو به هر طریقی که شده بخندونن ، اما به چه قیمتی ؟ پس شرف و فرهنگ یک انسان کجا رفته ؟ ارزش یک انسان خیلی بالا تر از این مسائل هست ، به شخصه خودم وقتی فیلمی رو میبینم که برای جذب مخاطب به این مسائل اشاره میکنه سریعا فیلم را بسته و حذف میکنم ، چون فیلمی که بخواهد با این جور چیزهآ مخاطب کسب کنه دو قرون نمی ارزه
راجب جناب مهران مدیری من از یه چیزش خوشم میاد اونم اینکه توی هیچ کدوم از سریال هاش به این مسائل نپرداخته و طنزی رو ساخته که همه میتونن ببینند و در عین حال بخندند ، که از این مطلب میشه به هنرمند بودن ایشون پی برد ، یک کمدین فرهیخته که در محدودیت های بسیار زیاد توانست اثر های خنده دار و زیبا تولید کنه
من عاشق قهوه تلخ ایشون بودم و یادم هست که همیشه اورجینال میخریدیم و به همراه پدرم از این اثر لذت میبردیم
و وقتی اینطوری بدون پایان خوب تموم شد خیلی ناراحت شدم
راجب رحمان ۱۴۰۰ هم احتمالا ایشون کامل فیلم نامه رو نخونده بودن و فقط بخش مربوط به خودشون رو خوندن
به هر حال ، مهران مدیری در اون شرایط سخت گیرانه گذشته راه رو برای سایر کمدین ها باز کرد
و همیشه امضا مهران مدیری رو میشه در کار هاش دید ، یعنی کار هاش منحصر به فرد هست
اما به نظرم مهران مدیری کارگردان خوبی هست نه نویسنده خوب
و اعتقاد دارم که رکن اصلی یک فیلم داستان اون هست ، اگر یک فیلم داستان قوی داشته باشه حتی با بازیگر های مبتدی هم میتونه رشد کنه ولی وقتی که یک فیلم داستان نداشته باشه ۱۰ تا سوپر استار هم نمیتونن باعث موفقیتش بشن ( مثل رحمان ۱۴۰۰ )
سلام علی جان
نکته ریزی که باید بگم اینه که سینما رسانه قدرتمند و باارزشیه و گاها مفاهیم عمیقی داخلش مطرح شده اما من معمولا دید تخصصی به سینما و تلویزیون ندارم. سعی میکنم بیننده باشم و لذت ببرم. 🙂
منم فکر میکنم توی بحث کمدی جزء مهمترین چهره ها یا احتمالا مهم ترین چهره بوده. اون نکتۀ نخوندن فیلم نامه کامل هم احتمالش وجود داره ولی کمی عجیبه.
امیدوارم توی چندسال آینده باز هم کارهای خوبی بسازه. در سطح قهوه تلخ و برره.