راستش مهران مدیری (حداقل در ذهن من) یکی از مهم‌ترین افراد تلویزیون و پخش خانگی و ژانر طنز هست. من کوچک‌تر که بودم با برادرم قهوه تلخ نگاه می‌کردیم. آقای مدیری، از همینجا معذرت می‌خوام، چون از صد قسمت فقط برای پنج قسمتش پول دادیم. بیشترش رو دانلود و بخشیش رو اجاره کردیم.  D:

هنوزم با وجود یک حس بدی که بهشون دارم، نمی‌تونم از شخصیت کاریزماتیکش چشم‌پوشی کنم.

یک جمله‌ای هست که در کمال تعجب به نظر میاد منسوب به شاهرخ خان باشه.

تو می‌توانی من را دوست بداری یا از من متنفر باشی اما نمی‌توانی مرا نادیده بگیری.

من فکر می‌کردم از/در مورد استیو جابزه.

بگذریم. به هرحال چه مهران مدیری رو دوست داشته باشم چه نه، با کلمۀ «طنز» یکی از اولین نام‌هایی که برای من تداعی می‌شه نام ایشونه.

راستش چند چیز باعث شد به ایشون حس خوبی نداشته باشم:

  • به طور کلی فهمیدم که «سلبریتی مردمی» یه برچسبه که به راحتی جعل می‌شه. شاید هم همچین چیزی وجود خارجی نداشته باشه.
  • مورد دوم به خط مشی سیاسی صدا و سیما و خط قرمز‌هاشون ربط داره، ترجیح می‌دم از این مورد عبور کنم.
  • ایکاش می‌تونستم این ویدئو رو پیدا کنم (پیدا کردم). یک بار چندوقت بعد از اکران فاجعه‌ای به نام «ساعت ۵ عصر» ایشون توی یه برنامه (احتمالا هفت) حاضر شد. و گفتن که اثر من فلان بوده و … و ایشون کمدی‌های دیگه رو کوبیدن و سخیف نامیدن. تا اینجاش اوکیه (!). پس چرا خود ایشون بعدش توی کمدی‌ای مثل «رحمان ۱۴۰۰» بازی کردن که به یکی از سَبُک‌ترین و وقیح‌ترین کمدی‌های این چندساله بوده؟ این فیلم به قدری از مضامین (تقریبا) منشوری برای خندوندن مخاطب استفاده کرده بود که جمع شد.

این آخری و مورد دوم که نمی‌تونم (نمی‌خوام) بگم، به شدت روی دید من نسبت به کارگردان موردعلاقه (سابق) ام تاثیر گذاشت. ایکاش حداقل اون فیلم جدی که ازش صحبت کرد خوب باشه. البته اعتراف می‌کنم ایشون بازیگر خیلی خوبی هستن. اما ایکاش دوباره یه فیلم یا سریال قشنگ بسازه.

البته بذارید یک تعریفی هم بکنم. ایشون در انتهای صحبت‌هاشون توی برنامۀ هفت (قبل از اکران و حتی ساخت پنج عصر) به یک نکتۀ خیلی جالب اشاره کردن که برای خود من تلنگر بود. گفتن که چرا سینما برای همه خلاصه شده توی هالیوود؟

مثلا تعدادی کارگردان ژاپنی و روسی (شوروی سابق) معرفی کردن و گفتن کسی این‌ها رو نمی‌شناسه. واقعا هم همینطوره. خود من و تقریبا بیشتر فیلم‌بازانی که می‌شناسم (حالا من خیلی هم فیلمباز نیستم ولی تماشا می‌کنم) بیشتر با هالیوود آشنا هستن و چیزی از سینمای بلوک غرب و ژاپن و فرانسه نمی‌دونن. دیگه یکی بخواد خیلی عمیق باشه میگه من فیلم‌های آمریکایی خارج از جریان اصلی (مستقل از استودیوهای بزرگ) رو تماشا می‌کنم.

البته من بهترین اقدامم برای شکستن این طلسم هالیوود، تماشای انیمه بوده. اتفاقا خوبه که یک سری پست با موضوع معرفی انیمه‌های مورد علاقه‌ام بنویسم. البته من خیلی انیمه مونده که ببینم اما همین‌ چندتایی که دیدم خیلی خوب بودن. راستی فیلم هندی هم دیدم اما خوب منظور آقای مدیری فیلم‌های خوب و عمیق بوده و فکر می‌کنم فیلم‎های هندی جزء این دسته نباشن. حداقل موارد محدودی که من دیدم.