اطلاعات کلی

Ham on Rye by Charles Bukowski

اثری از چارلز بوکفسکی

نخستین انتشار در سال: ۱۹۸۲

نسخه فارسی:

ناشر: موسسۀ انتشارات نگاه

مترجم: علی امیرریاحی

قیمت (چاپ یازدهم): ۵۲۰۰۰ تومان

تعداد صفحات: ۴۰۰

کیفیت چاپ: خیلی خوب / جلد نرم (گلاسه با روکش سلفون مات) / صفحات داخل کتاب کاغذ بالکی (یا سبکبال) (کاغذ بالکی چیست؟ پیوند و پیوند)

داستان | نظر من

شخصیت اصلی کتاب هنری چیناسکی نام داره (بعضی شخصیت‌ها هنک هم صداش می‌کنن). این کتاب به نوعی اتوبیوگرافی (خودزندگی‌نامه) چارلز بوکفسکی هست. می‌شه گفت که بوکفسکی در کتاب‌هاش از اسم مستعار هنری چیناسکی برای خودش استفاده می‌کنه. چیناسکی در کتاب «عامه پسند» هم یک حضور خیلی خیلی ریز داره (مثل کامئوهای استن لی خدا بیامرز توی فیلم‌های مارول).

داستان از دوران تحصیل هنک در دبستان شروع می‌شه و تا بعد از دانشگاه‌ ادامه پیدا می‌کنه. هنری در طول داستان با مشکلات زیادی روبرو می‌شه. خانواده‌اش جزء قشر پایین دست هستن و پدرش در دوران رکود اقتصادی بیکار می‌شه، پدرش آدم بداخلاق و به شدت سخت گیریه و کتکش می‌زنه (جالب اینه که بوکفسکی کتاب رو تقدیم کرده به همۀ پدرها)، هنک مشکلات پوستی پیدا می‌کنه بنابراین از نعمت زیبایی هم محروم می‌شه، به خاطر شرایطی مدام فقیر بودنش بر سرش کوبیده می‌شه، هیچ وقت نمی‌تونه با جنس مخالف ارتباط برقرار کنه و در حسرت می‌مونه (چون نه ظاهر و نه وضع مالی جالبی داره).

ما با مشکلات هنک همراه می‌شیم و مدام نظر هنک نسبت به مشکلات، اطرافیان و جامعه رو می‌خونیم. از یه جایی به بعد می‌بینیم که هنک (بیچاره) به خیلی چیزها بی‌تفاوت می‌شه. به درد (فیزیکی)، به اخلاق، به دوستان و پدر و مادرش (در واقع هنک هیچ عزیزی نداره)، به مشکلات و حتی به خودش و آینده‌اش.

نمی‌دونم توی مرور کتاب «عامه پسند» گفتم یا نه. توی هردو این کتاب‌ها، شخصیت اصلی (که شاید آینه‌ای از خود بوکفسکی باشن) به شدت خشن هستن و بارها درگیری فیزیکی پیش میاد.

داستان درام و کمدی هست، البته کمدی سیاه. خود شخصیت اصلی بین اطرافیانش به زبان تلخ و حاضر جوابی معروفه. یکی از نکاتی که برای من (به عنوان نوجوون) جالب بود، بیان صریح مشکلات و مسائل پسرهای نوجوون در این کتاب بود. از اعتیاد (سیگار و الکل) گرفته تا مسائل جنسی و ارتباط بین دو جنس.

چیزی که در «عامه پسند» و «ساندویچ ژامبون» (و حتی «ناتور دشت») برای من جالب بود، این بود که در عین بی‌هدفی داستان، من رو با خودش می‌کشوند. شاید این برای همه جالب نباشه اما حداقل من از طول مسیر لذت بردم. حتی با وجود این که مقصد انتظاراتم رو برآورده نکرد.

نام اصلی ساندویچ ژامبون، Ham on Rye هست و طبق توضیحات مترجم ممکنه بوکفسکی این نام رو در مقابل Catcher in the Rye (ناتور دشت) انتخاب کرده باشه.

در این کتاب هم مثل «عامه پسند» چیزی که من رو به جلو می‌کشوند، بیشتر سبک روایت و نوشتن بوکفسکی بود تا اتفاقات داستان. البته توی هردو مورد می‌شد پایان بندی بهتر انجام بشه. شاید اگر پایان بندی بوکفسکی کمی صلب و قوی‌تر بود شاید من عاشق کتاب‌هاش می‌شدم.

راستی این نسخه‌ای که من دارم (چاپ یازدهم انتشارات نگاه – علی امیرریاحی) به نظرم ترجمۀ نسبتا خوبی داره و مترجم لطف کرده و سرنخ‌هایی داده که آدم نکات سانسور شده رو حدس بزنه. و کیفیت چاپ هم به نظرم بالاست.