گذر من از سختی‌ها
امروز تصمیم گرفتم از وبلاگ نویسی بنویسم. شاید یکی از دلایلش این باشه که کم‌کم دارم خالی میشم. البته ممکنه مواد لازم برای نوشتن رو همیشه نداشته باشم اما سعی میکنم اعتماد به نفسش رو داشته باشم. تا اینجا هفت پست گذاشتم و الان دارم پست هشتم رو می‌نویسم. یعنی هفت روزه که در این سایت محتوا وجود داره اما یک بازدیدکننده هم نبوده.
البته خوشحالم. چون فعلا دارم خیلی چیزها رو امتحان میکنم و سعی میکنم مسیر خودم رو پیدا کنم. پس همون بهتر که کسی این پستهای بعضا خجالت‌آور رو نبینه. راه درازی در پیشه. من سعی میکنم از جاده طولانی حداکثر لذت رو ببرم و از این سفر درس بگیرم.
در واقع همین یکی دو روز پیش بود که آخرین تغییرات رو روی سایتم اعمال کردم.
روزهای اولی که سایت رو گرفتم، نگران بودم. به سایتم که دقیقا خود پیش‌نمایشی بود که توی فروشگاه‌های قالب وجود داشت، نگاه می‌کردم. خیلی کار داشت. در واقع خیلی هم نبود. سخت هم نبود. اما برای من کوهی بود که از دور بزرگ به نظر می‌اومد. وقتی شروع کردم از این کوه بالا برم (کم کم با راهنمایی پشتیبان سایت رو ویرایش کردم)، دیدم، نه اونقدرها هم که فکر می‌کردم قلۀ غیرقابل فتحی نبود.
البته نمی‌گم کار شاقی کردم. شاید خیلی‌ها بگن راه‌اندازی سایت که کاری نداره. اونم با وردپرس. ولی همینم برای من سخت بود اما خدا رو شکر تموم شد.
ممکنه در آینده رنگ پس‌زمینه و یک‌سری تغییرات سلیقه‌ای در ظاهر سایت اعمال کنم. ولی الآن دیگه هیچ اثری از پیش‌نمایشی که فکر می‌کردم نمی‌تونم تغییرش بدم نیست.
راهنمایی در زمینه راه‌اندازی سایت
راه اندازی سایت سخته. اصلا راحت نیست. مخصوصا اگر دانش فنی نداشته باشید. و من هم نداشتم. البته با کامپیوتر و برنامه‌نویسی غریبه نیستم. اما من با ور رفتن با تنظیمات و صد البته کمک پشتیبانی (از فروشندۀ قالب) تونستم سایتم رو به شکل دلخواه در بیارم.
دومین مسئله اینه که در سایتتون قراره چکار کنید. البته درسته این رو من بعد از مرحله راه‌اندازی گفتم، ولی اولین چیزی که باید بهش فکر بشه اینه. من دارم اینجا سعی میکنم خودم رو مجبور کنم بیشتر و بهتر یاد بگیرم. و صد البته تمرین نوشتن و تولید محتوا هم هست. ممکنه هدف شما راه‌اندازی فروشگاه اینترنتی باشه یا سایت شخصی به عنوان نمونه کار و برای رزومه. یا ممکنه اهل دل‌نوشته و … باشید. یا از همه بهتر در چیز خاصی اطلاعات و دانش داشته باشید و بخواید اون رو با بقیه به اشتراک بگذارید و تثبیت کنید.
این چیزی که الان می‌خوام بگم برای وبمسترها و کسانی که خیلی حرفهای هستن در امور اینترنت و راه‌اندازی سایت مناسب نیست و به نظرشون سطحی میاد.
اگر دانش فنی راه‌اندازی سایت رو هم نداشته باشید با پول قابل حله. چیزی هست که با پول نشه حلش کرد؟! یا حداقل پول تا حدی راه‌حل رو سریع‌تر و آسان‌تر نکنه؟ کمتر چیزی از این قاعده مستثناست. اما حواستون باشه الکی یه عالمه پول خرج نکنید که آخرش سایتتون در حد صفحات بلاگفا از آب در بیاد.
قالب، هاست و دامنه
مثلا این سایت من: ۵۹ تومن پول قالبش بود که من توی یه زمان خاصی کد تخفیف استفاده کردم و ۴۲-۴۴ خریدم. هاست من میهن وب هستش. من هاست لینوکس آلمان رو ترجیح دادم. پلن هاست من: فضا ۵۰۰ مگابایت و پهنای باند ۱۰ گیگابایت. قیمتش هم با یک دامنه .ir شد حدود ۸۰ تومن.
این که هاست کجا خوبه یا تفاوت هاست ویندوزی و هاست لینکوسی چیه، توی اینترنت زیاد توضیح داده شده. فقط یه نکته ریزی رو بگم، برای سایت‌های وردپرسی لازمه هاست‌تون لینوکس باشه. البته این ربطی به سیستم عامل من و شما یا بازدیدکننده نداره.
چون من یه خرده مقتصدم و البته از پس خرید دامنه .com و .net و .me که ایده‌آل بودن، بر‌نمی‌اومدم دامنه ملی خریدم. که قیمتش حدود ۶ تومنه. بعضی از شرکت‌های هاستینگ همراه با پلن هاست، دامنه ملی (دات آی آر) رایگان ارائه میکنن.
حواستون باشه کجا دارید راهنمایی می‌گیرید. مثلا یک سایت‌هایی مثل میزبانفا اصلا هاست آلمان ندارن، ممکنه توصیه کنن، هاست آلمان اَخه، کثیفه، هاست ایران خوبه (فقط مثال زدم ممکنه اصلا این بندگان خدا همچین حرفی نزده باشن). یا ممکنه چون هاست مخصوص وردپرس دارن (که گرون‌تره) خیلی تأکید کنن که حتما برای سایتتون هاست وردپرسی تهیه کنید. البته می‌بینید که من هاست لینوکسی دارم و هنوز دارم تایپ میکنم و سایتم به فنا نرفته.
من دیدم کسانی رو که اومدن لیست برترین هاست‌های ایران و بهترین سایت‌سازها درست کردن، اما یه جورایی اسپانسر داشتن. یعنی کاملا هم بی‌طرفانه نبوده.
درباره هاست میهن وب هم یک نکته بگم. امیدوارم مثل آدمهای خسیس یا عقده‌ای به نظر نیام. موقع خرید هاست من برای ظهر پنج‌شنبه اقدام کردم. کانال میهن وب هر پنج‌شنبه یک کد تخفیف چهل درصدی می‌ذاره. (+) من کد تخفیف رو اعمال کردم و رفتم توی تایید سفارش و زمانی که داشتم اطلاعات رو وارد می‌کردم حدودا شاید ۵ دقیقه نشد. اما زمانی که وارد صفحه پرداخت شدم، دیدم مبلغ رو با قیمت اصلی آورده!
با پشتیبانی‌شون صحبت کردم، گفت کد محدودیت تعداد دفعات استفاده داشته و ده نفر استفاده کردن. حالا من نمی‌دونم اون ۱۰ نفر چطور به سرعت اطلاعات رو وارد کردن. بعدشم من انتظار داشتم وقتی من وارد صفحه پرداخت شدم من هم جزء ۱۰ نفر باشم. حالا ایشالا که اون ده نفر وجود خارجی داشته باشن و این قضیه بازی میهن وب نبوده باشه. من که دیگه مصمم بودم سایت رو راه بندازم پول رو پرداخت کردم.
امیدوارم شما بتونید موفق بشید از اون کد استفاده کنید. اگر تجربه استفاده از کد تخفیف‌شون رو دارید، خوشحال میشم به من اطلاع بدید که سوء ظنم نسبت به شرکت هاستینگم از بین بره.
مدیریت ایمیل و رمزها
راستی یک توصیه دیگه هم دارم. من خودم یک ایمیل داشتم که همه جا داده بودمش. از ثبت‌نام در سایت‌های زرد و غیرزرد گرفته تا اکانت شبکه‌های اجتماعیم.
برای امور سایت بهتره یک ایمیل جدید درست کنید که خیلی شلوغ نباشه. برای اون یکی اکانتم انقدر ایمیل‌های تبلیغاتی و پروموشن میاد که اصلا دلم نمیخواد واردش بشم.
و یک چیز دیگه اینکه –البته شاید خودتون بدونید اما من یادآوری میکنم- حتما تمام رمزهاتون رو، اعم از رمز جیمیل مربوط به کارهای سایت، رمزی که شرکت هاستینگ برای ورود به cPanel بهتون میده و … رو حتما چندجا داشته باشید.
یک سری جاها مثل زمان ساختن دیتابیس، نیازه که رمزتون امنیتش ۱۰۰ درصد بشه که رمز رو قبول کنه. می‌تونید از رمزسازشون استفاده کنید (که رمزهای رندوم و پیچیده میده که یادداشت یا تایپ کردنشون هم سخته چه برسه به حفظ کردن) یا خودتون رمزهای با امنیت بالا بزارید مثلا:
Mo98ha!#MM44ad&8
فکر کنم این خیلی خفن باشه. شامل عدد، حروف کوچک و بزرگ و سمبل‌هاست. اگه اینم امنیتش صد نبود با فامیلی‌تون طولانی‌ترش کنید.
Mo98ha!#MM44ad&8RE31za%$Ie
دیگه از این یکی مطمئنم. خلاصه همچین فرمولیه. اگر خیلی حساسید توی اینترنت دربارۀ بهترین رمزهای عبور و غیره سرچ کنید. و اصول کلیش همین بود. ترکیب نامتوالی عدد، حروف کوچک و بزرگ و سمبل.
خیلی چیزهای دیگه در زمینۀ مدیریت سایت هست که خودم هنوز بلد نیستم ولی در تلاشم که یاد بگیرم. سعی میکنم توی دسته وبلاگ‌نویسی به اشتراک بذارمشون.
اگر سوالی دارید خوشحال میشم، کمک‌تون کنم. البته اگر در توانم باشه. اما تا حالا کسی از پرسیدن یک سوال ضرر نکرده. در تاریکی تیر بندازید.
سلام نوید عزیز؛ خنده رو لب هات.
محمدرضا شعبانعلی در روزنوشت درمورد بلاگ نویسی حرف های خوب و زیادی زده. اگه با شاهین کلانتری آشنا هستی که بهتر می دونی اگه نیستی حتما سری به سایتش بزن، حرف های قشنگی می زنه.
نوشتن برای مخاطب رو اصلا قبول ندارم. من هم دوست دارم نوشته هام خواننده داشته باشه ولی هیچوقت برای بیننده نمی نویسم. هروقت هم حس می کنم دارم فالور فالورهام میشم همونجا مکث می کنم و یه کاری می کنم که نشون بدم در تضادش هستم.
در جایی می گفت که تا شش ماه اول منتظر هیچ بازدیدکننده ای نباش.
سلام ماهد جان
ممنون بابت پیشنهادت. شاهین کلانتری هم جزء معلمان من هست. کسی که منو تشویق به راه اندازی وبلاگ بود ایشون بود.
موافقم. اون بحث «فالوئرِِ فالوئرهای خودت شدن» واقعا درسته. کلا ترجیح منم اینه که توی هر حوزه ای (وبلاگ، دنیای واقعی) اونچه قابل عرضه دارم رو عرضه کنم، هرکی خوشش اومد که میاد جلو. هرکی بدش اومد رد میشه.
امیدوارم همیشه پیروز و تندرست باشی.
سلام نوید.
اوّل یه تبریک بهت بگم بابت ظاهر جدیدِ سایتت؛ خوشبختانه بهتر و جمع و جورتر شده. مخصوصا اینکه دوتا کامنت بیشتر رو نشون میده و کامنتها اومده اون بالا. 🙂
قسمت نوشته‌های مشابه هم که توی پستها قرار گرفته ایده‌ی خلاقانه‌ایه.
خب ببین من وبسایتم تقریبا آماده هست؛ بعضی از پست‌هایی که نوشته‌ام و قیافه‌ش که خداروشکر خوب شده و خودم هم آماده‌ام که به دوستانم معرفیش کنم؛
اما باید یه چندتا از نوشته‌هام رو یه بازبینی حسابی روشون انجام بدم و کاملشون کنم که انشالله با دو سه تا کامنتِ بعدیم بتونی با کلیک کردن روی اسمم توی کامنت، به خونه‌ی مجازیم هدایت بشی. 🙂
و امّا یه «امّا»ی دیگه هم وجود داره نوید!
ببین من الان پست‌هایی که نوشته‌م یه طوریه که مثلا چهار روز بعد از منتشر کردنشون، خیییلی ازشون خوشم نمیاد و حس میکنم این پست دیگه قدیمی شده که باید تغییرش بدم و خودم هم با دیدگاه خودم موافق نیستم!😐
نمی‌دونم این حس طبیعیه یا من خیلی وسواسی هستم که احساس میکنم باید همه‌ی نوشته‌های قدیمیم مطابق با سلیقه‌ی الانم باشه. /: (البته منظورم از “قدیمی” حدودا دو هفته‌ی پیشه)
این رو ممنون میشم توضیح بدی و راهنماییم کنی.
و یه نکته‌ی دیگه اینکه همین الان داشتم این فیلم از سایمون سینک رو توی یوتیوب می‌دیدم که خیلی خوشم اومد و خواستم برای یادگیری کریستالی خودم(و شاید هم خودت🙂) اون رو توی این کامنت باهات به اشتراک بذارم تا تو هم از دیدنش کیف کنی و یاد بگیری.
https://youtu.be/EyML24G1P_Q
نمی‌دونم سایمون سینک رو چه قدر میشناسی؛ اما مطمئنم اگه یه مدت وارد دنیاش بشی، چیزهای زیادی میتونی ازش یاد بگیری و سببِ خیر و برکت برا آدمهای دور و برت باشی. 🙂
سلام
ممنون. سلامت باشی. فکر نمیکردم خیلی ملموس باشه بالا اومدن کامنتها و زیاد شدنشون. 🙂
خوشحالم که خوشحالی.
فکر کنم نوشته های مشابه همیشه بوده اونجا. حتی جاش هم عوض نشده. راستش الان یکم شلوغم و ذهنم هم خالی نیست که حرفهام رو مرتب کنم. اما بعدا توی وبلاگ خودت یا اینجا با هم درباره دلایل این تغییرات اخیر حرف میزنیم. شاید به نظر تو هم درست اومد و خواستی تو هم چنین حرکاتی بزنی.
به سلامتی. مشتاق دیدن و خوندن وبلاگت هستم. فقط مواظب باش کمالگرایی جلوی حرکتت رو نگیره.
منم همیشه گفتم که حس خوبی به پستهای قبلیم ندارم. 🙂 مهم نیست. سعی کن نادیده بگیری. من خودم ۸۰-۹۰ درصد پستهای قبلی رو دلم نمیخواد حتی روخونی کنم چه برسه بازنویسی و ویرایش.
نه دیگه. اتفاقا به نظر من و خیلی از بزرگترها که منم ازشون یاد گرفتم باید بزاری تغییر سلیقه ات و رشد و پیشرفتت توی پستها مشهود باشه.
استاد شعبانعلی هم برای همین نوشته های قدیمی رو پاک نکردن. با اینکه خودشون میدونن بخشی از حرفهای قدیمی اشتباه بوده و شاید اصلا بشه به شکل بهتری بیان شون کرد نه پاک میکنن نه ویرایش. و مسئولیت حرفهای قدیمی تر از ۶ (یا ۳؟) ماه هم قبول نمیکنن. 🙂
من اتفاقا به حرفهای اشتباه قبلی افتخار هم میکنم. چون میگم قبلا اون اشتباهات رو مرتکب میشدم و الان میدونم که اشتباهن. پس من همینکه از اشتباه رد شدم یعنی پیشرفت کردم.
پیج محمدعلی جنت خواه رو حتما فالو کن. من همه چیشو دوست دارم. اخلاقش. جهان بینیش. رفتارش. و خیلی چیزهای دیگه اش. یکی از ویژگی هاش همینه که تحلیل های (سیاسی اقتصادی و غیره) که قبلا انجام داده رو هیچ وقت پاک نمیکنه. مخصوصا اشتباه ها رو که اصلا پاک نمیکنه. اما اصلاحیه میزنه و میگه اشتباهم فلان جا بود. چیز درست اینه. (پیجش توی بخش معلمان هست گوگل یا اینستا هم بزنی پیدا میشه)
اینم بگم که محمدعلی (آرمین) جنت خواه جزو آدمهای تاثیرگذار زندگی منه. قول میدم از دنبال کردنش ضرر نمیکنی.
اسمش رو که توی متمم و اینا زیاد شنیدم. ولی نمیشناسمش.
ویدئو رو در اولین فرصت میبینم. ممنون.
شاید یکم قر و قاطی جواب داده باشم. اگه خواستی در مورد سوالت بیشتر صحبت کنیم بگو سر فرصت مرتب حرفهامو بنویسم. 🙂