پیدا کردن علاقۀ واقعی خیلی سخته. خود من در طول این دو سه سال اخیر به صورت دوره‌ای به برنامه‌نویسی علاقه‌مند شدم اما هیچ‌وقت ادامه‌اش ندادم.
یادمه زمستون ۹۶ که حس و حال خوبی نداشتم چندروزی به شکل خیلی جوگیرانه به HTML علاقه‌مند شدم (می‌دونم برنامه‌نویسی نیست). یه مدت خیلی خیلی کوتاه هم پایتون رو در حد تعریف یک متغیر و نمایش دادنش کار کردم.
توی سال دهم به عنوان بخشی از درس تخصصی و عملی به ما سی شارپ یاد دادن. در طول تابستون اصلا سراغش نیومدم. امسال هم دوباره داریم سی شارپ (در سطوح بالاتر) کار می‌کنیم. خودم هم دو سه روزه دوباره دارم از SoloLearn استفاده می‌کنم. توی همون بازه‌های زمانی علاقه‌مندی به پایتون و اچ تی ام ال که گفتم هم یکم با سولولرن کار کرده بودم.
خلاصه این دفعه هم سناریو داره تکرار میشه. دو سه روز با شور و هیجان برنامه‌نویسی (یا یک کاری) کردم و بعد ناگهان این حس در روزمرگی‌ها گم میشه. البته خوشبختانه این دفعه یک تفاوت وجود داره. چه بخوام و چه نخوام تا آخر این سال تحصیلی با سی شارپ درگیر هستم. با اچ تی ام ال هم همین‌طور. توی مدرسه کتاب‌مون کم‌کم داره از جاهایی که من بلدم رد میشه.
البته یک چیزی هست که می‌دونم اگر با خودم قرارش رو بذارم به تداوم یادگیری‌ام کمک می‌کنه. اونم چالش یا برنامۀ ۲۱ یا ۳۰ یا ۴۰ روزۀ انجام یک کار مفید (یا دوری از یک کار مضر) هست.
گفته میشه که در ۲۱ روز می‌توان یک عادت به وجود آورد یا اون رو از بین برد. هرچند می‌گن ۲۱ روز برای ساخت عادت کافیه اما برای از بین بردنش بیشتر از این‌ها نیازه.
بگذریم. من طبق توصیه متمم در این درس، من هم برای خودم یک فعالیت در نظر گرفتم (تمرین تایپ ده انگشتی) و قرار گذاشتم که تا ۴۰ روز، روزی ۱۵ دقیقه تمرین کنم. خود متمم عنوان کرده که معمولا در برنامه‌های توسعۀ مهارتی ۳۰ روز در نظر گرفته میشه. اما اون ده روز در واقع مرخصی هستن. یعنی من باید بتونم حداقل سی روز از چهل روز به برنامه‌ام متعهد بمونم.
تا اینجا وضعیت بد نبوده. توی ۲۹ روزی که گذشته فقط ۵ روز تمرین نکردم. حدودا دو هفتۀ اول برنامه به خودم غره شدم و گفتم فکر کنم بتونم همۀ روز‌ها رو پر کنم. 🙂
دلیل این‌که برنامۀ چهل روزۀ متمم رو پیش کشیدم این بود که بگم در همون درس، متمم گفته که ممکنه در طول برنامه به خودتون مغرور بشید (روشون نشده بگن «جوگیر بشید») و تصمیم بگیرید به همین روش فعالیت‌های دیگه‌ای هم انجام بدید. اما این کار رو نکنید چون این کار ماهیچۀ نظم شخصی رو فرسوده می‌کنه (چون ما که تا قبل این از ماهیچه استفاده نکردیم یهو میایم بعد دو روز وزنه سبک زدن وزنه چندبرابر سنگین‌تر می‌کنیم).
پس فعلا دارم جلوی خودم رو می‌گیرم که این برنامه نویسی رو برای خودم تبدیل به عادت روزانه نکنم و فعلا که انگیزه دارم (و مدارس هم به دلیل آلودگی تعطیل ان)، با انگیزه جلو برم.
************************************
راستی به شدت توصیه می‌کنم اگر به برنامه‌نویسی علاقه‌مند هستید و مثل من مبتدی، به سایت سولولرن سر بزنید. البته محتوای سایت به زبان انگلیسیه نمی‌دونم اگر کسی بلد نباشه به دردش می‌خوره یا نه.
جذابیت‌ها و مزایای سایت سولولرن (که اپ هم داره) چیه:
- رایگانه. فکر کنم با فروش حساب‌های ویژه درآمد کسب می‌کنن.
- یک فروم داره که می‌تونید هرسوالی داشتید بپرسید. هم عمومی و هم زیر هرسوال و هردرس به صورت اختصاصی.
- ساده و کاربردی توضیح دادن.
- محتوای متنی و تعاملی دارن. (مثلا یه صفحه درس می‌ده و صفحه بعد یه کوییز کوچولو از همون می‌گیره)
- رابط کاربری خوبی (نه فوق‌العاده‌ای) دارن
- اگر دسترسی به محیط برنامه نویسی مناسب ندارید خودش یک محیط آنلاین و کاربردی داره. به علاوه با کمک همین ابزار میشه همون کدهایی که آموزش داده رو اجرا و تمرین کرد.
- من خودم این نوع آموزش رو ترجیح می‌دم نسبت به آموزش ویدئویی. اونم ویدئوهای فرادرس که به صورت موضوعی دسته بندی نشدن. مثلا توی سولولرن یا بعضی از ویدئوهایی که توی یودمی پیدا می‌شن، توی یک یا چند ویدئو مبحث متغیر یا مبحث حلقه رو توضیح دادن. بعدا اگر براتون سوالی پیش در بحث حلقه مستقیم میاید سراغ اون درس یا ویدئویی که مربوط به اون بحثه.
و اما نکات منفی:
- به نظرم شاید اصلی‌ترین صفت منفی دربارۀ سولولرن آنلاین بودنش هست که چندان چیز بد یا عجیبی نیست
نکتۀ مهمی که وجود داره اینه که خود من تاحالا هیچ‌کدوم از دوره‌ها رو تموم نکردم تا ببینم Certificate که می‌ده چه وضعیتی داره یا اصلا آموزشش کامل هست یا در حد اصول پایه و مبتدی هست.
به نظرم از امتحان کردنش ضرر نمی‌کنید. برای ثبت نام فقط به نام، ایمیل (اسپمر هم نیست) و رمز عبور نیاز داره.
[…] من و شور برنامه نویسی و عادت‌ها|سولولرن […]