توی بازی‌های کامپیوتری چیزی به اسم کد تقلب وجود داره. یکی از معروف‌ترین بازی‌هایی که همۀ بازیکن‌هاش حداقل یکبار رمزهاش رو امتحان کردن، بازی GTA San Andreas هست.
یک کانال تلگرامی که عضوش هستم چالشی گذاشته بود که بیاید بگید دوست داشتید توی زندگی واقعی چه کدهای تقلبی بود. طبیعتا گیمرهای جی تی ای و همۀ مخاطبین انتخاب‌هایی مثل این داشتن:
- پول بی‌نهایت
- سلامتی بی‌نهایت
- بتونی حافظه دیگران رو پاک کنی یا ذهن‌شون رو بخونی
- زمان رو نگه داری یا کند و تندش کنی
- تله پورت
- پرواز
- نامرئی شدن
انتخاب‌های من هم شامل این مواردی که گفتم می‌شه اما چندتایی هم باید اضافه کنم:
- توانایی سفر در زمان
- تغییر شکل یا حتی کل جسم (مثلا تبدیل به موجود دیگه‌ای بشم)
قطعا دنیا با این توانایی های ابرانسانی جای جالب‌تر و عجیب‌تری می‌شد. و البته اگر همه‌مون این قدرت‌ها رو داشتیم خیلی مسخره می‌شد.
من الان می‌خوام زمان رو نگه دارم، اما میلیاردها انسان دیگه هستن که می‌خوان در این لحظه زمان سیر خودش رو طی کنه. پس عملا هیچکس نمی‌تونه از این توانایی بهره ببره اگر همه داشته باشنش.
با اینکه از اقتصاد سر در نمیارم اما حس می‌کنم اگر همه‌مون پول بی‌نهایت داشتیم و فقط مصرف کننده بودیم، بعد از مدتی چیزی باقی نمی‌موند که بخوایم براش پول بدیم. یعنی چرخۀ اقتصاد به هم می‌ریخت و مفهوم پول بی‌معنی می‌شد. ارزش و معنای چیزی مثل طلا یا پول یا حتی بیت کوین به همین محدود بودنشه.
خدا رو شکر توانایی پرواز یا جاودانگی چیزیه که ما رو بخیل نمی‌کنه. می‌تونیم همه باهم ازش استفاه کنیم.
توی کمیک بوک واچمن طی حادثه‌ای یک دانشمند قدرت‌های ابرانسانی پیدا می‌کنه. من از هر منظری بهش نگاه می‌کنم اون شخص به خدا تبدیل شده. چون برای اون مفهوم زمان با چیزی درکش می‌کنیم فرق داره. هم زمان در تمام زمان‌هایی که وجود داشته داره زندگی می‌کنه. می‌دونم یکم مبهم بود. این شخص روی یکی از قمرهای مشتری نوعی بهشت به وجود میاره و حتی از میکروب‌ها انسان به وجود میاره.
اگر خواستید می‌تونید سریال واچمن رو تماشا کنید که کاملا این چیزی که گفتم درک کنید. کاری به این ندارم که این قدرت‌ها از نظر علمی ممکن هستن یا نه (که می‌دونم فعلا نیستن).
برای این انسانی که قدرت‌های خداگونه داشت رو توصیف کردم که نکته‌ای رو بگم. خب من و شما فکر می‌کنیم شخصی با این قدرت‌ها به تمام انسان‌ها کمک می‌کنه و زندگی همه‌مون رو دگرگون می‌کنه.
اما نه. دکتر منهتن (همون انسان خداگونه) بعد از مدتی رفت به مشتری و مردم رو رها کرد. در واقع تمام انسان‌ها حتی عزیزانش رو نادیده گرفت و رفت. بنابراین احتمالا اینکه من یا شما قدرت‌های خارق العاده‌ای به دست بیاریم حداکثر به درد خودمون می‌خوره و برای مدتی باهاشون خوش می‌گذرونیم. و احتمالا هم کس دیگری که توانایی های ابرانسانی داشته باشه دلش برای من نمی‌سوزه.
