چون با نوشتن احساس سبکی می‌کنم. انگار بار کلمات از روی مغزم برداشته می‌شه و به روی کاغذ میاد.

چون با ثبت وقایع و حال و احوال، حس‌ می‌کنم در آینده دستم به منبعی از نوستالژی و خاطرات وصله.

چون با نوشتن چندتا از مشکلاتم رو حل کردم. با نوشتن دیدم به احتمالات و دانسته‌ها و شرایط بهتر شد.

چون با نوشتن حس کردم کیفیت یادگیری ارتقا پیدا کرد.

چون حس می‌کنم هرچه بیشتر بنویسم بیشتر احساس «ندانستن» می‌کنم.