من برای توسعه فردی تلاش میکنم. امیدوارم شما هم به دنبال توسعه فردی باشید.
یه راه خیلی خوب برای مبارزه با اهمال کاری فرار رو به جلو هست. من در این نوشتۀ متمم با این روش آشنا شدم. در این روش برای فرار از اهمال کاری، میایم یه لیست از کارهای لازم اما دوست نداشتنی‌مون فراهم می‌کنیم. مثلا برای من این لیست شامل: برنامه نویسی نوشتن برای خودم یا وبلاگ مطالعۀ کتاب (قبلا انقد سخت نبود اما جدیدا یکم سخت شده) تمرین زبان انگلیسی کارهای درسی مربوط به مدرسه مثلا من توی این چند ماه گذشته مدام از نوشتن…
ادامه مطلبچرا شروع کردن و رها کردن راحت تر از ادامه دادنه؟ من و احتمالا خیلی‌های دیگه عاشق شروع کردن هستیم. گفته می‌شه که شروع کردن هرچیزی سخته یا اول قدم سخت‌ترین قدمه، اما آیا واقعا اینطوره؟ فکر نمی‌کنم. قبول دارم که شروع کردن راحت نیست اما سخت‌ترین بخش کار هم نیست. شروع کردن و رها کردن راحت تر از ادامه دادنه. فکر کنم توی پست قبلی گفتم که برای من راه اندازی سایتم خیلی سخت بود و به نظر می‌اومد که قراره اولش سخت باشه…
ادامه مطلبراستش خود من مدت کوتاهیه که بر شکل یادگیری و مطالعۀ خودم حساس شدم. به طور کلی نسبت به افزایش توانایی‌های ذهنی و مغزی دغدغه پیدا کردم. مثل: حافظه تندخوانی یادگیری (یعنی چگونه با خواندن یا روش‌های دیگه بهتر یاد بگیریم) یا تقویت خلاقیت و هوش ریاضی (واقعا خیلی دنبال این مورد نرفتم) و تلاش‌هایی که برای بالابردن سرعت و کیفیت یادگیری‌ام انجام دادم این‌ها بودن: مطالعه یک کتاب دربارۀ تندخوانی (فکر کنم با کمک اون کتاب تونستم سرعتم رو بیش از دوبرابر کنم) خرید…
ادامه مطلبمقدمه زمانی که می‌خواستم پیرامون بحث کمالطلبی تحقیق کنم، بعد از متمم گفتم بهتره برم سراغ منابع خارجی. و احتمالا از روی تنبلی یا غیره، اومدم توی سایت تد perfectionism رو سرچ کردم. به سه تا ویدئو برخوردم. اولین ویدئو که تا الآن کامل دیدمش و ازش نکته برداری کردم، ویدئویی بوده از جان باورز (Jon Bowers) بوده با عنوان We should aim for perfection — and stop fearing failure (ما باید برای کمالطلبی هدف‌گذاری کنیم – و ترس از شکست رو متوقف کنیم). متاسفانه…
ادامه مطلبکم آوردن وقت دلایل زیادی می‌تونه داشته باشه. برای خودم کارها یا اهداف زیادی/بزرگی چیدم. در نه گفتن مشکل دارم. مدیریت زمان بلد نیستم. اولویت بندی و تصمیم گیری بلد نیستم. تنبلم و اهمال کارم. بر اعمال خودم کنترل ندارم. (جای نوشتن پست وبلاگ، چرخی در تلگرام می‌زند) کارها رو باهم انجام می‌دم. حین مطالعه دروس، گوشی دستمه و حین استراحت دارم از روی نوت، فرمول حفظ میکنم. نه زمان کار کردنم مفید و خالصه و نه زمان استراحتم باکیفیت و سالمه. اهداف و رویاهای…
ادامه مطلبتصویر زیر، جغرافیای مورد علاقۀ من برای زندگی هست. هوای ابری و احتمالا مرطوب، خونه‌های چوبی دوبلکس با حیاط، دریاچه و فضای سبز گسترده و وجود تپه (علاقه شدیدی به مناطق دارای پستی و بلندی دارم) بخشی از موارد دلخواه من هستن. البته این عکس اسکرین شاتِ سکانسی از یک سریاله و احتمالا در گوشه‌ای آمریکا فیلمبرداری شده. خوشبختانه قراره در آینده آمریکا رو بگیریم و کاخ سفید رو حسینیه کنیم؛ پس شاید من هم آرزو به دل از دنیا نرم. 😉 البته راست راستش…
ادامه مطلبامروز با انجام دادن تعدادی کارهایی (Tasks) که در Todoist تعیین کرده بودم و مطالعۀ بخشی از کتاب «چگونه کتاب بخوانیم؟» به خودم حس خوبی پیدا کردم. قراره حس خوب فعال و پرکار بودنم با انتشار این پست و بعدش احتمالا کمی آزادنویسی تکمیل بشه. من هنوز کاملا با تمام قابلیت‌های Todoist آشنا نشدم. اما توی این یکی دو روزه سعی کردم بیشتر ازش استفاده کنم. داخلش عادت‌های مفید و کارهای مهم رو ثبت کردم. کارها یا عادت‌های مفید مثل آزادنویسی، انتشار نوشته، مطالعه، تمرین…
ادامه مطلبمن هیچ وقت موفق نشدم به یک برنامه تا آخر عمل کنم. مثلا من اواخر تابستون شروع کردم با جدیت، با کلمات کتاب «۵۰۴ واژه جمله سازی» کردم. در طول سی روز حدود ۲۰-۲۳ شب به برنامه پایبند بودم. اما خیلی وقته رهاش کردم. عامل اصلی این قضیه هم مدرسه بوده. مدرسه روزی ۹ ساعت وقت من رو می‌گیره. ۵-۶ ساعت شب و گاها ۱٫۵-۲ ساعت هم روز می‌خوابم. یعنی من در روز حدود ۹ ساعت رو در اختیار دارم. دو ساعت هم میره برای…
ادامه مطلباز خودم راضی نیستم. البته هیچ انسان زنده‌ای نباید از خودش و زندگیش صددرصد راضی باشه چون اونوقت دست از تلاش برمی‌داره. دفعه قبلی که گزارش توسعه فردی رو نوشتم، اوضاع خیلی بهتر از الآن بود. مدرسه نمی‌رفتم. الآن حدود ۹ ساعت از وقتم در روزهای عادی فقط میره برای مدرسه. حالا زمانی که برای استراحت و انجام تکالیف باید بزارم بماند. اعتراف میکنم که مشکل اصلی کمبود زمان نیست، عدم مدیریت زمانه. خوشبختانه من توی اولویت بندی کارم بد نیست. اتفاقا خوبه که وقتی…
ادامه مطلب