اگر یکم توی ویکی هَو و کورا (تلفظش سخته و نمیشه مطمئن نوشتش) درباره روابط عاطفی و عشق و کراش گشته باشین به چندتا اشتباه بزرگ می‌رسید. دوست شدن با کسی که بهش احساس رومانتیک دارین توی دنیا پر از آدم‌هاییه که فکر می‌کردن می‌تونن اول به عشق یا کراش‌شون نزدیک بشن و دوست بشن و بعدا بهشون ابراز علاقه کنن. شاید با خودشون بگن بد نیست اینجوری اول با هم آشنا می‌شیم و غیره. بهانه زیاد پیدا می‌شه برای این اتفاق احمقانه. ولی زیاد…
ادامه مطلبجواب کوتاه: بله؛ پیشرفت تکنولوژی تا حدی ارزش خاطره نویسی رو کم کرده. اما کاملا هم نابودش نکرده. جواب بلندتر: بخش جالب و قابل توجهی (هم از نظر مقدار و هم از نظر جذابیت) از اطلاعاتی که ما از گذشتگان داریم مخصوصا افرادی که در سال‌های نه چندان دور (مثلا دو سه قرن اخیر) زندگی کردن؛ از خاطرات اون افراد هست. مثلا اگر یک سری مسائل مهم و افشاگری‌های معاصر در ایران رو نگاه کنیم، و اللخصوص اطلاعات مرتبط با نظام حاکم فعلی، دو تا…
ادامه مطلبوقتی میخوام به یک دوستی پایان بدم باید کمی آرام‌تر تصمیم بگیرم و عمل کنم. چون ممکنه خیلی زود بفهمم در اشتباه بودم. وقتی میخوام برای یک چیزی هزینه کنم باید آرام‌تر و بادقت‌تر تصمیم بگیرم. چون ممکنه خیلی زود متوجه بشم که قرار نیست به اندازۀ پولی که دادم آش بخورم. قرار نیست برای همۀ کسب‌وکارها مهم باشه که من مشتری دفعۀ بعد هم به سراغ‌شون میام یا نه. حالا که فکر می‌کنم به نظرم اگر کسی دیدگاه بلندمدت داشته باشه نمی‌تونه با دیگران…
ادامه مطلبهمیشه نمیشه آدم‌ها رو از روی عادت‌ها و چیزهای ظاهری قضاوت کرد. احتمال این‌که آدم ناسزاگو از نظر اخلاقی هم در سطوح پایینی قرار داشته باشه زیاده اما قطعی نیست. مثلا من یک معلم دارم به اسم آقای نون و یک معلم به اسم آقای ی. آقای نون داد و بیداد می‌کنه و بچه‌ها رو می‌زنه (البته در حد سیلی و پس گردنی-اونم وقتی از کوره در بره) و ممکنه گاهی حرف‌هایی از دهنش در بیاد که کاملا شایستۀ مقام یک معلم نباشن. آقای ی…
ادامه مطلبشاید اصلی‌ترین دلیل، همان جلوگیری از تکرار تاریخ باشه. یعنی جلوگیری از دوباره زندگی کردن گذشته. اگر من بدونم مردمانی در گذشته با مشکلات به چه شکلی برخورد کردن، ممکنه بتونم بهتر با مشکل امروزم رو‌دررو بشم و تجربۀ اشخاصی دیگر رو هم به کار ببندم. من قبلا کتاب‌های تاریخی ساده شده برای کودکان و نوجوانان رو می‌خوندم. راستش حس کردم خیلی وقته مطالعات تاریخی نداشتم. تلنگر اول معلم تاریخ امثال‌مون بود که علاقه به تاریخ رو در من زنده کرد. تلنگر دیگه کتاب «چرا…
ادامه مطلبتو یا یک قهرمان می‌میری یا اونقدر زنده می‌مونی که ببینی خودت شدی آدم بده. سینمایی شوالیۀ تاریکی آقای ایکس در موقعیتی قرار داره که می‌تونه کاری که به نفع خودش و به ضرر تعداد زیادی انسان بی‌گناهه انجام بده. مثلا آقای ایکس، رئیس بانک هلال اسود هست و می‌تونه کل سرمایۀ سپرده گذارانش رو برداره و بره. یا در مقیاس کوچک‌تر و بی‌دردسرتر می‌تونه به خودش و اطرافیانش وامهای بدون ضامن و بدون بهره و ویژه بده. خوشبختانه آقای ایکس آدم خوبیه. یکی از…
ادامه مطلبراستش اولین عضویت من توی کتابخونه برای زمانی هست که برادرم عضو بود. مطمئن نیستم که من هم عضو بودم یا نه اما به هرحال همراهش می‌رفتم و کتاب به امانت می‌گرفتم. عضویت جدی من یکی دو سال پیش بود. دورۀ امتحانات ترم برای مطالعه به یه محیط آروم نیاز داشتم و سالن مطالعه تقریبا چیزی بود که می‌خواستم. یک کتاب هم قرض گرفتم ولی قسمت نشد بخونم. بالاخره همین دیروز، عضویتم رو توی همون کتابخونه تمدید کردم. کتابخونه‌های «شبکه کتابخانه‌های عمومی شهر تهران» همگی…
ادامه مطلباز سال هشتم (در دوره‌ی متوسطه‌ی اول) بود که کم‌کم سیگار کشیدن دوستانم و قرار گذاشتن‌هاشون برای قلیون کشیدن رو دیدم. اگر اراده می‌کردم دوستام با کمال خوشحالی من رو هم در دورهمیِ هیجان‌انگیز‌شون راه می‌دادند. از یک سال پیش صمیمی‌ترین دوستم (که این اواخر به دلیل فاصله‌ی جغرافیایی دوستی‌مون کمرنگ شده) به گُل (علف، ماریجوانا، وید یا هر اسم دیگری، همه یک معنی می‌دهند) معتاد شد و دقیق نمی‌دونم هفته‌ای چندبار می‌کشه اما مطمئنم که کمتر از تعداد انگشتان یک دست نیست. خریدن سیگار…
ادامه مطلببه نظرم یکی از مهم‌ترین وظایف یک فرد کتاب‌خوان اینه که دیگران رو هم به این وادی بیاره. من خودم به خاطر پدرم کتاب‌خوان شدم. از ۷-۸ سالگی که دیگه داشتم خوندن نوشتن یاد می‌گرفتم می‌رفتیم نمایشگاه کتاب. فکر کنم از اون موقع هرسال به نمایشگاه کتاب رفتم. البته خود پدرم خیلی وقته دیگه مطالعه نداره. اما در دوران نوجوانی و جوانی خیلی مطالعه می‌کرد. خود من تا دو سه سال پیش تا حدی بی‌هدف کتاب می‌خوندم. بیشتر برای سرگرمی بود. آخه زمانی که من…
ادامه مطلب