هنوز در شوک هستم. نمی‌دانم چرا مرگ مهسا امینی انقدر برای من سنگین بود. نمی‌گویم باقی اتفاقات تلخ که در این چندسال رخ دادند، کم‌اهمیت‌تر یا کم‌ارزش‌تر بودند. اما این بار فرق داشت. از خودم تعجب کردم. یادم نیست آخرین بار کی اشک ریخته بودم. باورم نمی‌شود که سال‌هاست در هیچ مراسم عزاداری گریه نکرده‌ام و برای کلی بدبختی و بدشانسی‌های خودم هرچقدر که زور زدم اشکی در نیامد. اما جمعه که از مرگ مهسا خبردار شدم، بی‌اختیار اشک ریختم. نتوانستم و نخواستم جلوی اشک‌ها…