انتظار نداشته باشید که این پستِ بی سر و ته براتون مفید باشه. بیشتر بد و بیراه به اینستاگرامه.
عنوان نوشته دوتا معنی داره. از طرفی منظورم از این که گاهی به اینستاگرام نیاز داریم، اینه که به هرحال آدم همیشه حال نداره پست‌های چندصد کلمه‌ای وبلاگ‌ها رو بخونه (کتاب که هیچی 🙂 ).
به علاوه، گاهی آدم حس می‌کنه به کمی بیهودگی نیاز داره. در واقع اینستاگرام، بازی موبایل و چیزهایی از این دست، به نظر من تنها کاربردشون اینه که بدون درگیر کردن ذهن و جسم سرگرم‌مون می‌کنن. اما از اون جایی که ما معمولا نمی‌تونیم در برابر کشش به سمت چیزهای جذاب و توخالی مقاومت کنیم، معتادش می‌شیم. لیست این چیزها خیلی طولانیه اما من دیگه همه رو نام نمی‌برم. خودتون می‌تونید حدس بزنید. و اتفاقا نوشتم مرداب چون به جز گِل و لای و گازهای نامطبوع گاهی در مرداب هم گُل‌های خوشگلی پیدا می‌شن.
نوع دوم نیازی که به اینستاگرام داریم از جنس کسب و کار و تجاریه. الان یکی از بهترین و شاید زودبازده‌ترین روش‌های دیده شدن – در فضای آنلاین و آفلاین – تولید محتوا در این شبکه اجتماعی جذاب و فریبنده‌ست.
من سواد رسانه‌ای ندارم.بنابراین این حرف‌های یک کاربره که دلش نمی‌خواد بیشتر از این درگیر این شبکه اجتماعی بشه. چون واقعا اعتیادآوره و برای خود من جذابیت‌های زیادی داره. بدترین و اعصاب‌خرد‌کن‌ترین نکته توی این شبکه تبلیغات فراوانه. حرصم در میاد از ترفندهای تبلیغاتی‌شون. یکی می‌خواد بهمون اسرار هستی رو بگه، یکی می‌خواد رازهای تاریخی رو فاش کنه، یکی می‌خواد سواد و شعور ما رو بالا ببره و الی آخر. اما در لابه‌لای این اهداف والاشون با تبلیغات مزخرف و دروغین آدم رو از پیج و کل این تشکیلات زده می‌کنه. چیزی که همیشه حرص من رو در میاره این پیج‌های زرنگی‌ان که حساب‌شون رو شخصی کردن. من هم تنها کاری که از دستم بر میاد (از روی لجبازی) اصلا و ابدا فالوشون نمی‌کنم. حتی اگر قول داده باشه که عکس‌های لورفتۀ تیلور سوییفت رو توی پیجش گذاشته. در نود و نه درصد مواقع اون چیزهای جذابی که در تبلیغات عنوان می‌کنن در پیج‌شون نیست.
حالا بدبختی من اینه که احتمالا در آینده نزدیک ممکنه خودم هم درگیر همین اینستاگرام بشم. اما به هرحال برای پا گرفتن اون کاری که قراره انجام بدیم، مجبورم از این پلتفرم استفاده کنم. ولی تلاش می‌کنم انقد رومُخ نباشم. 🙂
دلم می‌خواد این اکانتی که الان دارم و باهاش کلی بازیگر و پیج‌های مسخره فالو کردم رو روی گوشی کلا ban کنم و فقط از کامپیوتر بیام (که باعث می‌شه میزان استفاده به شدت کاهش پیدا کنه).
خلاصه بخوام بگم، می‌تونید کل حرفم رو توی این جمله خطاب به اینستاگرام بخونید:
«اینستاگرام عزیز، ازت متنفرم. معتقدم که از سروش و شاد هم مزخرف‌تری. اما چکار کنم که فعلا بازار تو داغه. تاکید می‌کنم، ازت متنفرم ولی فقط تا زمانی که مجبور باشم و چارۀ دیگه‌ای نباشه ازت استفاده می‌کنم. اگه هکر خفنی بودم نابودت می‌کردم. امیدوارم تمام سرورهات به طرز مشکوکی بسوزن و نابود بشن.»
فعلا روی بورسه ولی امیدوارم (هرچند احتمالش کمه) این هم یک تبِ گذرا باشه. حضرت تلگرام و حضرت یوتیوب همیشه باشن، واتسپ و اینستاگرام نیست و نابود بشن. اصلا لعنت بهت زاکربرگ.
حالا من این همه به اینستاگرام فحش دادم و اظهار تنفر کردم. اما دیگه تیک تاک ترکونده. به نظر من اگه در نظر بگیریم صد متر زیر سطح دریا توده‌ای عظیم از مدفوع اسب وجود داره، و صد متر پایین‌تر از اون اینستاگرام قرار داره، تیک تاک هزار متر پایین‌تره. در ضمن من نمی‌گم از اینا استفاده نکنید یا هرکسی از اینا استفاده کنه فلانه، فقط برای تاکید بیشتر و درونی سازی تنفر خودم از این‌ شبکه‌های اجتماعی این پست رو نوشتم.

Every single day we stray further from God. I hope social media platforms like IG and TikTok go to hell, straight to the very bottom.