تبادل نظر و اطلاعات در دنیای وب برای همه ما سرشار از فرصت بوده و هست. دوستی‌ها و حتی ارتباطات کاری زیادی از طریق اینترنت به وجود آمده‌اند. چه بسا زندگی بسیاری از افراد با یک سرنخ یا اشاره ساده عوض شده باشد. مثلاً فرض کنید شما پس از آشنایی با IFS در وبلاگ آقا هیوا، مسئله برایتان جذاب شود و واقعاً پیگیر IFS شوید و در نهایت یک سری مسائل روانی-عاطفی‌تان را با کمک این روش حل کنید (این مثال واقعی بود). یا مثلاً…
ادامه مطلباین پست را پس از مدتی تنبلی و البته مشغله زیاد، به قصد آپدیت ماندن وبلاگ می‌نویسم. زرادخانۀ هسته‌ای این وبلاگ (یا در واقع فایل وردی که ایده‌ها و پیش‌نویس‌ها را داخلش نگه می‌دارم) خالی هم نیست. اما متاسفانه فعلا انرژی و زمان کافی برای نوشتن پست‌های باارزش‌تر را ندارم. به این پست کم‌ارزش‌تر بسنده می‌کنم. مهرماه با یک پست به اتمام رسید. آبان هم در بهترین حالت با دو یا سه پست تمام می‌شود. این با حرف‌هایی که در پست «تجربۀ من از وبلاگنویسی»…
ادامه مطلبچکیدۀ مطلب از روزی که این وبلاگ را شروع کردم تا امروز ۲۰۲ نوشته منتشر کرده‌ام. آن اولی‌ها بدتر بودند و هرچه جلوتر بیایید با نوشته‌های کمتر-بد یا کمتر-مزخرف روبه‌رو می‌شوید. بخش زیادی از نوشته‌هایم نه ارزش مطالعه دارند و نه ارزش بازنویسی و ویرایش. اما بخشی از آن‌ها به نظرم ارزشمند هستند و برای‌شان برنامه‌هایی دارم. از وبلاگنویسی پشیمان که نیستم هیچ، فکر می‌کنم در مقابل هزینه‌های مادی و زمانی که صرف کردم، سود خوبی نسیبم شده. کم‌کم پیشرفت‌ها (حداقل بر خودم) آشکار شده…
ادامه مطلباستاد شعبانعلی یک پستی داشتند که چکیده‌اش این بود: «اگر به شیوه‌ی کار کسی نقدی داری، برو و آن کار را بهتر از او به صورت کامل انجام بده. اگر بهتر انجام دادی، هم او درس می‌گیرد و هم در دنیای بزرگ خداوند، شیوه‌ای کمی بهتر را بنیان گذاشته‌ای. در غیر این صورت، دهانت را ببند و به روزمرگی و روزمردگی، مشغول باش!» خودشان هم مثال زدند که وقتی در موضوعی که برای‌شان اهمیت داشت نقدی داشتند به جای غر زدن و ایراد گرفتن دست…
ادامه مطلببرنامۀ من برای وبلاگنویسی هیچ وقت به خودم فشار نیاوردم و کم‌کم و به هرشکلی و با هرنوشته‌ای اینجا رو به‌روز کردم. با این روش – نه چندان جالب – تونستم ادامه بدم. کم نیستن وبلاگ‌نویس‌هایی که برای خودشون اهداف بزرگ و سنگین انتخاب می‌کنن اما وبلاگ‌شون خاک می‌خوره. من حاضرم حتی تا دو سه سال دیگه هم به این وبلاگنویسی به شکل پراکنده و غیرتخصصی ادامه بدم. مهم اینه که عادت رو ترک نکنم. من فعلا با استراتژی «کاچی به از هیچی» ادامه می‌دم….
ادامه مطلببرنامههای احتمالی وبلاگ نوید الان داشتم کلمه کلیدی «تفکر نقادانه» رو اینجا سرچ می‌کردم. توی سه تا پست بهش اشاره کردم. دربارۀ این بحث تا الان سه تا کتاب خوندم. که قبلا به دوتاشون و کل مجموعه اشاره کردم (پیوند). همون موقع هم گفتم خیلی زود برای اون دوتا معرفی می‌نویسم. که ننوشتم. احتمالا تا چند هفته دیگه شماره آخر رو هم می‌خونم و همه رو مرور می‌کنم. وقتی همه چی ردیف شد حتما تا آخر یه پست پر و پیمون برای کل مجموعه می‌نویسم….
ادامه مطلبزیر یکی از پست‌های ویرگولم برای اولین بار یه کامنت منفی گرفتم. اما دلم نمی‌خواد جواب بدم، یا از نوشتۀ داغونم دفاع کنم یا به طرف حمله کنم. کاری به درست و غلط بودن نقدش ندارم. اما خودم حالم از نوشته‌هایی که توی ویرگول نوشتم به هم می‌خوره. خیلی احمقانه بودن. و مطمئنم هیچ چیز مفیدی به فضای وب فارسی اضافه نکردم. نه که الان دارم اینکار رو می‌کنم. اما به هرحال مطمئنا اولین و دومین و سومین نوشته‌ای که منتشر کردم مزخرف‌تر از نوشته‌های…
ادامه مطلبمن تا به امروز هیچوقت کامل نبودم. دقیق‌تر بگم، توی هیچ چیزی تا امروز که ۱۷ سال عمر کردم، موفقیت خاصی به دست نیاوردم. توی برنامه‌نویسی (و تقریبا همۀ درس‌ها) بین همکلاسی‌های مدرسه‌ام در هنرستان سرآمدم. اما به دلیل پشتکار یا هوش من نیست. به خاطر اینه که بقیه تلاشی برای یادگیری یا صرفا کسب نمره نمی‌کنن. وگرنه تا سال نهم که دور و بری‌هام در مدرسه ترکیبی از زرنگ، باهوش، کوشا، احمق، تنبل، اهمال‌کار و … بودن من میانه بودم. میانۀ متمایل به بالا….
ادامه مطلببرای کم‌نویس‌ها و ننویس‌هایی مثل من همیشه ننوشتن راحت‌تر از نوشتن در وبلاگ هست. اشتباه بزرگ من اینه که برای اینجا موضوع اصلی ندارم. که البته این هم یک دلیل مشخص داره. من هنوز به صورت صد درصدی به مسیر شغلی و تخصصی‌ام مطمئن نیستم. ممکنه دو ماه دیگه کل برنامه‌هایی که توی این یک سال برای آینده ریختم رو بریزم دور و از اول برنامه ریزی کنم. بگذریم. ما معمولا راه حل مشکلات‌مون می‌دونیم. فقط عمل نمی‌کنیم. چرا نمی‌نویسم؟ چون همیشه یک موضوع مشخص…
ادامه مطلب